Ο ΠΑΟΚ κέρδισε γιατί κατάφερε να διατηρήσει καθαρό το μυαλό του μετά την αποβολή του Ομάρ Ελ Καντουρί. Το κατά πόσο είναι
αποβολή ο καθένας έχει την άποψή του. Εγώ είμαι κάθετα αντίθετος στην επιβράβευση του κάθε κλόουν ποδοσφαιριστή. Και τι εννοώ.Ο Σουάρεθ που πρωταγωνίστησε στη φάση της αποβολής, είναι σαφές πως για κάποια λεπτά άφησε τον ρόλο του ποδοσφαιριστή και ντύθηκε ηθοποιός. Πέντε λεπτά αν δεν κάνω λάθος πριν την αποβολή, έχει διεκδικήσει μία μπάλα στα όρια της περιοχής με τον Ίνγκασον, χωρίς να του έχει κάνει τίποτα ο Ισλανδός πέφτει κάτω και για τέσσερα λεπτά κάνει το νεκρό.
Μετά ακολουθεί η φάση της αποβολής. Ο Καντουρί πέφτει κακώς να πάρει το πέναλτι που δεν είναι, πάει να σηκωθεί, ο Σουάρεθ μαγκίζει, του δίνει χαστούκι και όταν ο Μαροκινός σηκώνεται και τον σπρώχνει με το κεφάλι, κάνει σαν να τον πυροβόλησε.
Ο Φωτιάς σωστά δίνει την κίτρινη στην αρχή αλλά είναι και για τους δύο, όμως τον φωνάζει ο Κουμπαράκης γιατί διαφωνεί. Εν τέλει επιβραβεύουν τον ηθοποιό, κάτι που είναι εντελώς αντιποδοσφαιρικό. Αν είναι τόσο ευαίσθητα τα αγόρια θα έπρεπε να αποβάλλουν και τους δύο, κάτι που θεωρώ επίσης λάθος. Και εδώ ελέγχεται ο ρόλος του Κουμπαράκη, γιατί δεν γίνεται να μην είδε το χαστούκι.
Επίσης αν είναι κόκκινη του Ελ Καντουρί, είναι και του Τασουλή στο χτύπημα στον Ζίφκοβιτς, επίσης είναι κόκκινη η ανατροπή του Τζόλη γιατί δεν είναι πέναλτι σε μαρκάρισμα στη μπάλα, αλλά είναι κράτημα παίκτη που είναι σε προφανή θέση για γκολ. Και όλα αυτά τα γράφω, γιατί είναι σαφές πως οι διαιτητές πάσχουν από φιλοσοφία. Είναι τόσο ήξεις αφίξεις, που στο τέλος δεν ξέρουν τι σφυρίζουν.
Όλο τον πρόλογο για τους διαιτητές, τον κάνω γιατί από εχθές στο Περιστέρι, έχω τους φίλους μου τους Αριανούς να κλαίγονται για το σύστημα που τους πολεμά. Μιλάμε για την πιο ευνοημένη ομάδα του πρωταθλήματος μέχρι χθες, που στο πρώτο παιχνίδι που δεν τα πήραν όλα, άρχισαν να μιλάνε για συστήματα που τους πολεμάνε.
Το αστείο της υπόθεσης με δαύτους, είναι πως ενώ βρίσκονται στη κορυφή της βαθμολογίας με τον Ολυμπιακό, δεν εστιάζουν στις δύο δεύτερες κίτρινες που έπνιξε ο Παπαδόπουλος στον Μπα στο Ολυμπιακός – Βόλος, ούτε στο πέσιμο που καταγγέλλουν οι Θεσσαλοί πως έγινε στο ημίχρονο. Φωτογραφίζουν εμάς, γιατί η στόχευσή τους δεν είναι να πάρουν αυτοί κάποιο πρωτάθλημα, αλλά να το στερήσουν από τον ΠΑΟΚ και να το πάρει ο Ολυμπιακός.
Ας βάλει η ΚΕΔ λοιπόν έναν ελίτ διαιτητή στο παιχνίδι την Κυριακή, ξένο εννοείται και ας ασχοληθούμε με το ποδόσφαιρο. Μια χαρά ομάδα έχει ο Άρης, με την ποιότητά της, με το βάθος της, με την έντασή της, θα μας βρει και μετά από ευρωπαϊκό, θα μας βρει και χωρίς Καντουρί – Ροντρίγκο, μπορεί να την κάνει τη δουλίτσα για τον αφέντη.
Ο ΠΑΟΚ πάντως κέρδισε με πολύ έξυπνο τρόπο τον Αστέρα από τη στιγμή που έμεινε με δέκα. Όμως το ουσιαστικό είναι πως έχει ένα δικό του παιδί, που σε ένα τέτοιο παιχνίδι, μπορεί να πάρει από τα σαράντα μέτρα την μπάλα, να την περάσει από την μύτη της καρφίτσας και να τη στείλει εσωτερικό δίχτυ.
Ο Χρήστος Τζόλης ξεπερνά κάθε προσδοκία. Στα 18 του χρόνια, στη πρώτη του κανονική επαγγελματική σεζόν, σε 17 συμμετοχές μετράει 8 γκολ και 4 ασίστ. Και δεν είναι φορ.
Όμως αυτό που μας κάνει να χαμογελάμε, είναι το πνεύμα του. Η δυνατότητά του, να πάρει την μπάλα σε ένα παιχνίδι που έχει στραβώσει και να την στείλει εκεί που πρέπει.
Ήταν ένα ακόμη βράδυ του Χρηστάκη, αλλά δεν ήταν μόνος. Αυτό που με κάνει να απορώ, είναι ο τρόπος που έχει κολλήσει στην ομάδα ο Άντρια Ζίφκοβιτς. Απίστευτη θέληση, με ποιότητα και ουσία.
Σε γενικές γραμμές, ήταν και ένα καλό βράδυ του Γκαρσία. Γιατί του στράβωσε το παιχνίδι, διατήρησε την ψυχραιμία του, προηγήθηκε και μετά το κλείδωσε με την είσοδο του Τσιγγάρα αντί του Σφιντέρσκι, βρίσκοντας και δεύτερο γκολ πάλι με πρωταγωνιστή τον Τζόλη που κέρδισε το πέναλτι.
Η ωριμότητα της ομάδας, φάνηκε από το γεγονός ότι ο Αστέρας ήταν πιο απειλητικός στο έντεκα με έντεκα παρά με παίκτη παραπάνω.
Και κλείνουμε την ποδοσφαιρική μας γύρα με τις καταγγελίες του Βόλου. Εννοείται πως δεν είναι η πρώτη φορά που μία ομάδα βιώνει κάτι τέτοιο, αλλά δεν ξέρω αν δουλεύουν οι κάμερες. Θα μας πει ο αστυνομικός διευθυντής Πειραιά και ο Αυγενάκης που μάχονται για το σωστό.
Ο Ολυμπιακός έχει ένα συγκεκριμένο μοτίβο και τον βολεύει να … διαφημίζεται. Έτσι ώστε να ξέρει όποιος πάει να παίξει το παιχνίδι, πως στο ημίχρονο θα υπάρξει θεματάκι.
Και γιατί να μη το κάνει; Αφού δεν υπάρχει κανένας να τον τιμωρήσει. Και το χειρότερο είναι πως ενώ και όλοι οι άλλοι μπορούνε να το κάνουν και αυτοί στον Ολυμπιακό, δεν μπορούνε γιατί εκεί υπάρχουν θεσμοί.
Και επειδή αναφέρθηκα στον αστυνομικό διευθυντή Πειραιά και έπιασα την αστυνομία, θεωρώ χυδαίο την ημέρα μνήμης του Αλέξη Γρηγορόπουλου, να γεμίζουν οι πόλεις αστυνομία και να γίνονται έλεγχοι παντού με πρόφαση των φόβο επεισοδίων.
Εμένα αυτή η επιλογή, μου δείχνει μία επιδίωξη του πολιτικού προϊσταμένου της αστυνομίας, να μας θυμίσει τι μπορούμε να πάθουμε από αυτή αν δεν είμαστε καλά παιδιά.
Η αστυνομία συμπεριφέρεται λες και είναι ημέρα μνήμης ενός δολοφόνου 15χρονού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου