Η καριέρα του Πάολο Ρόσι, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, στιγματίστηκε από τον σκάνδαλο παράνομου στοιχηματισμού που έπληξε το ιταλικό ποδόσφαιρο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και είχε ως αποτέλεσμα τη διετή τιμωρία του.
Η είδηση του θανάτου του Πάολο Ρόσι σε ηλικία 64
ετών σκόρπισε θλίψη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αφού ο Ιταλός επιθετικός ήταν ένας θρύλος του αθλήματος και ο μεγάλος πρωταγωνιστής της “σκουάντρα ατζούρα” στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, όπου και σημείωσε συνολικά 6(!) γκολ.Ωστόσο, η καριέρα του είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες, ενώ στιγματίστηκε από το σκάνδαλο παράνομου στοιχηματισμού που έπληξε το ιταλικό ποδόσφαιρο στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Τη σεζόν 1979-80, ύστερα από μία επιτυχημένη τριετία στη Βιντσέντζα, την οποία οδήγησε μέχρι τη 2η θέση του ιταλικού πρωταθλήματος, δόθηκε με τη μορφή δανεισμού στην Περούτζια. Μάλιστα, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο δανεισμός του Ρόσι και να καλυφθούν οι οικονομικές απαιτήσεις της Βιντσέντζα (500.000.000 ιταλικές λιρέτες), που είχε υποβιβαστεί στη Serie B, η Περούτζια έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που εμφανίστηκε με χορηγό στη φανέλα της.
ΤΟ “ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ” ΑΒΕΛΙΝΟ – ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ
Η χρονιά κυλούσε ιδανικά για τον Ρόσι, αφού ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 13 τέρματα σε 28 αγώνες. Όμως, στις 23 Μαρτίου του 1980 ξέσπασε το στοιχηματικό σκάνδαλο Totonero, όπου είχαν συμμετοχή αρκετοί ποδοσφαιριστές του ιταλικού πρωταθλήματος, με προκαθορισμένα αποτελέσματα.
Ο Ρόσι θεωρήθηκε πως είχε εμπλοκή σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι της Περούτζια με την Αβελίνο, όπου οι γηπεδούχοι βολεύονταν με την ισοπαλία, ενώ οι φιλοξενούμενοι ήθελαν γκολ από τον Ιταλό φορ. Η αναμέτρηση ολοκληρώθηκε στο 2-2, με τον Ρόσι να πετυχαίνει και τα δύο γκολ της ομάδας του.
“Δεν είχα ιδέα, το είπα και τότε στο δικαστήριο. Ένα ματς που βόλευε αυτούς να μην χάσουν και εμάς να συνεχίσω να είμαι πρώτος σκόρερ, αλλά όχι δεν το συζητούσαμε στα αποδυτήρια ή οτιδήποτε άλλο. Όταν πια έγινε το 2-2, ο αρχηγός της Αβελίνο μας ζήτησε να μην πιέζουμε, ωστόσο πιστεύω ότι θα το κάναμε έτσι κι αλλιώς”, είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Ο Ρόσι βρέθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης, μαζί με αρκετούς παράγοντες και ποδοσφαιριστές.
ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΕΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΡΟΣΙ
Την ίδια στιγμή, ιστορικές και μεγάλες ομάδες, όπως η Λάτσιο και η Μίλαν υποβιβάστηκαν στη Serie B, ενώ Περούτζια, Παλέρμο, Αβελίνο, Μπολόνια, και Τάραντο τιμωρήθηκαν με ποινή αφαίρεσης πέντε βαθμών.
Όσον αφορά στον Ρόσι, μπορεί να κρίθηκε αθώος από το ποινικό δικαστήριο, αλλά η ιταλική Ομοσπονδία του επέβαλε ποινή αποκλεισμού από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα για τρία χρόνια, τα οποία έγιναν δύο μετά από έφεση.
Μία απόφαση που στοίχισε τη συμμετοχή του στο Euro 1980, το οποίο διεξήχθη στη χώρα του, με την Ιταλία να είναι το μεγάλο φαβορί, αλλά τελικά να κατακτά την τέταρτη θέση. Το χειρότερο για τον ίδιο ήταν πως το διάστημα της τιμωρίας του, δεν είχε τη δυνατότητα να προπονείται με κάποια ομάδα, έστω κι αν άνηκε κανονικά στη Βιντσέντζα. Μία απόφαση που τον πήγε πίσω αγωνιστικά, σε μία ιδιαίτερα σημαντική περίοδο για την καριέρα του.
“Θέλησαν με τη δική μου ποινή να δώσουν έναν μήνυμα και πιθανώς το κατάφεραν, αλλά εμένα με έβαλαν μέσα σε έναν εφιάλτη που δεν μπορούσα να βγω, είτε ήμουν ξύπνιος είτε κοιμόμουν”, είχε σχολιάσει αργότερα.
Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ ΚΙ Η “ΑΠΑΝΤΗΣΗ” ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
Εν τέλει τον Μάρτιο του 1981 η Γιουβέντους κινείται για την απόκτησή του και τον κάνει “δικό” της. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ο Ρόσι ενσωματώνεται στο ρόστερ της “Μεγάλης Κυρίας” και μόλις ολοκληρώνεται η τιμωρία του, τον Απρίλιο 1982, μπαίνει απευθείας στη δράση με σκοπό να προλάβει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.
Όπως και συνέβη. Ο Ρόσι επιστρέφει στην “σκουάντρα ατζούρα” και γίνεται ο ήρωας σε ένα ονειρικό Παγκόσμιο Κύπελλο, παίρνοντάς την από το χέρι και οδηγώντας την στην κορυφή του κόσμου. Μία δύσκολη διετία ήταν πλέον παρελθόν, με τον Ρόσι να κατακτά ως επιστέγασμα των προσπαθειών του και τη “Χρυσή Μπάλα” του 1982.
Ο Ρόσι απολαμβάνει ξανά το ποδόσφαιρο, κατακτά τίτλους με τη Γιουβέντους, ενώ στη συνέχεια φοράει τη φανέλα των Μίλαν και Ελλάς Βερόνα. Μπορεί να αποφάσισε να αποχωρήσει από τη δράση μόλις στα 31 του, αλλά άφησε μία σπουδαία παρακαταθήκη στους Ιταλούς φίλους του ποδοσφαίρου. Κι όχι μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου