Πρόκειται για έναν από τους πιο θανατηφόρους ιούς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να φανεί χρήσιμος.

Απρόσμενος σύμμαχος: Ο φονικός ιός Έμπολα βοηθά στη μάχη κατά του καρκίνου

DR P. MARAZZI/SCIENCE PHOTO LIBRARY via Getty Images

Τα γλοιοβλαστώματα είναι όγκοι στον εγκέφαλο που είναι πολύ δύσκολοι στην αντιμετώπιση και συχνά θανατηφόροι- οπότε στη μάχη εναντίον τους κάθε σύμμαχος είναι χρήσιμος, ακόμα και αν

«κανονικά» πρόκειται για έναν πολύ επικίνδυνο εχθρό.

Επιστήμονες του Γέιλ χρησιμοποιούν στοιχεία του φονικού ιού Έμπολα για την αντιμετώπιση των γλοιοβλαστωμάτων, εκμεταλλευόμενοι μια αδυναμία στους περισσότερους καρκινικούς όγκους, καθώς και μια άμυνα του Έμπολα ενάντια στην αντίδραση του ανοσοποιητικού απέναντι στα παθογόνα.

«Η ειρωνία είναι πως ένας από τους πιο θανατηφόρους ιούς του κόσμου μπορεί να είναι χρήσιμος στη θεραπεία ενός από τους θανατηφόρους καρκίνους του εγκεφάλου» είπε ο Άντονι βαν ντεν Πολ, καθηγητής νευροχειρουργικής στο Γέιλ, που παρουσιάζει τις προσπάθειες των ερευνητών στο Journal of Virology.

Αντίθετα με τα φυσιολογικά κύτταρα, μεγάλο ποσοστό των καρκινικών κυττάρων δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ανοσοποιητική αντίδραση απέναντι σε εισβολείς όπως οι ιοί. Αυτό έκανε τους επιστήμονες να διερευνήσουν τη χρησιμότητα ιών ως προς την αντιμετώπιση ενός μεγάλου εύρους ειδών καρκίνου.

Η χρήση ιών, βεβαίως, εμπεριέχει κινδύνους- το ότι μπορεί να οδηγήσει σε δυνάμει επικίνδυνες μολύνσεις. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος οιεπιστήμονες, μεταξύ των οποίων και ο βαν ντεν Πολ, πειραματίστηκαν με τη δημιουργία και δοκιμών ιών- «χιμαιρών», δηλαδή ιών με συνδυασμό γονιδίων από πολλαπλούς ιούς. Οι ιοί αυτοί έχουν τη δυνατότητα να στοχεύουν καρκινικά κύτταρα χωρίς να βλάπτουν ασθενείς.

Ένα από τα επτά γονίδια του Έμπολα, που τον βοηθά να αποφεύγει μια αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, συμβάλλει στη φονικότητά του- και αυτό ήταν που προκάλεσε το ενδιαφέρον του βαν ντεν Πολ.

Ο ίδιος και ο πρώτος συντάκτης της έρευνας, Σουέ Ζανγκ, επίσης του Γέιλ, χρησιμοποίησαν ένα ιό- χίμαιρα που περιείχε ένα γονίδιο από τον Έμπολα- μια γλυκοπρωτεΐνη με MLD (mucin-line domain). Στον Έμπολα το MLD βοηθά στο να κρύβεται ο ιός από το ανοσοποιητικό. Οι ερευνητές έβαλαν τον ιό-χίμαιρα σε εγκεφάλους ποντικιών με γλοιοβλάστωμα, και διαπίστωσαν πως βοηθούσε στην επιλεκτική στόχευση και εξόντωση θανάσιμων εγκεφαλικών όγκων.

Οι ερευνητές τονίζουν πως δούλεψαν με τη γλυκοπρωτεΐνη MLD και όχι με ολόκληρο τον Έμπολα. Ο βαν ντεν Πολ είπε ότι το όφελος από τo MLD φαίνεται να είναι πως προστατεύει τα φυσιολογικά κύτταρα από τη μόλυνση, αλλά όχι τα καρκινικά, που δεν έχουν τη δυνατότητα να αντισταθούν αποτελεσματικά στα παθογόνα.

Στη θεωρία, ένας τέτοιος ιός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με χειρουργικές επεμβάσεις για την καταστροφή όγκων και την αποτροπή επανεμφάνισης καρκίνου.

https://www.huffingtonpost.gr/entry/aprosmenos-semmachos-o-fonikos-ios-empola-voetha-ste-mache-kata-toe-karkinoe_gr_5e4a90b9c5b64ba297529604?kik&utm_source=Sport24&utm_medium=huffpost_homebig&utm_campaign=24MediaWidget&utm_term=Pos1