Επτά
μήνες μετά την διείσδυση του Λαρς Βίντχορστ στα επενδυτικά της πράγματα,
η Χέρτα βίωσε την πιο έντονη εμπειρία σε μεταγραφικά παζάρια και
σημαίνει αντεπίθεση. Το PlanetFootball αναλύει το όραμα του Γερμανού
leader να «κάνει ξανά το Βερολίνο μεγάλο».
Η
Αγγλία έχει την Άρσεναλ, την Τσέλσι και την Τότεναμ. Η Ισπανία τις Ρεάλ
και Ατλέτικο. Η Γαλλία την Παρί Σεν Ζερμέν, η
Ιταλία τις Ρόμα και Λάτσιο. Η Ολλανδία τον Άγιαξ, η Πορτογαλία τις Μπενφίκα και Σπόρτινγκ. Η Δανία την Κοπεγχάγη. Η Ελβετία την Βασιλεία. Το Βέλγιο την Άντερλεχτ. Η Ελλάδα ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Τα παραδείγματα δεν τελειώνουν.
Κοινή συνισταμένη ο ισχυρός δεσμός της χώρας με την πρωτεύουσα, μέσω ενός ή περισσότερων ποδοσφαιρικών συλλόγων-βαρόμετρων, οι οποίοι διατηρούν την κρατική σημαία ψηλά σε αγωνιστικό και εμπορικό επίπεδο.
Όπου κι αν κοιτάξει κανείς στην Γηραιά Ήπειρο θα βρει τις ομάδες του εθνικού κέντρου αν όχι να πρωταγωνιστούν, σίγουρα να υπολογίζονται ως παραδοσιακές δυνάμεις. Στην περίπτωση της Γερμανίας, δεν ισχύει τίποτα από τα δύο. Ποτέ άλλοτε ένα προηγμένο ποδοσφαιρικό περιβάλλον δεν έμοιαζε τόσο αφανές σε ό,τι έχει να κάνει με την πρωτεύουσα του.
Μόλις την φετινή περίοδο βρέθηκε δεύτερος εκπρόσωπος του Βερολίνου στην Bundesliga. Η πρωτάρα Ουνιόν ήρθε να προσθέσει το δικό της στοιχείο ρομαντισμού, σε ένα πρωτάθλημα που αρέσκεται να σνομπάρει τα καθωσπρέπει, τον εκσυγχρονισμό με κάθε κόστος. Η πικρή αλήθεια είναι, όμως, πως δεν πρόκειται να συμβάλλει σε κάτι μεγαλύτερο.
Για δεκαετίες, το μόνο κλαμπ που προσπαθούσε να κρατά ψηλά την βερολινέζικη «σημαία», ήταν και είναι η Χέρτα. Ο σύλλογος που κοντεύει έναν αιώνα χωρίς πρωτάθλημα (τελευταίος τίτλος το 1931), τριάντα χρόνια δίχως το παραμικρό τρόπαιο (κυπελλούχος το 1993) και με τελευταία ευρωπαϊκή παρουσία στο τοπ-επίπεδο από την εκκίνηση του μιλένιουμ (όμιλοι Champions League το 2000).
Το νέο motto ορίζει ότι αυτή η πραγματικότητα, σύντομα θα ανήκει στο παρελθόν. Είναι η υπόσχεση της δυναμικής που έφερε ο Λαρς Βίντχορστ, ο Γερμανός μεγαλοοεπενδυτής, ο οποίος αγόρασε το 37,5% των μετοχών του συλλόγου στις 27 Ιουνίου έναντι 125 εκατομμύριων ευρώ (ρεκόρ στο γερμανικό ποδόσφαιρο) και επανέφερε την ελπίδα καταξίωσης σε ένα κλαμπ καλά εκπαιδευμένο να δυσπιστεί.
«Make Berlin Great Again»
Δεν είναι ορίτζιναλ απόφθεγμα του, αλλά το προεκλογικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ, φαντάζει ιδανικό για να περιγράψει μεταποιημένο τους σκοπούς και τα κίνητρα που οδήγησαν τον 43χρονο επιχειρηματία να φωτίσει το μέλλον της Χέρτα.
Σε συνέντευξη του στο «Spiegel» λίγες μέρες μετά την εξαγορά, δήλωνε ότι η Γηραιά Κυρία έμοιαζε με «γινομένο φρούτο έτοιμο να πέσει». Όπερ και σημαίνει μία πρώτης τάξεως επιχειρηματική ευκαιρία, που μπορεί να αναπτυχθεί άμεσα σε project γιγάντωσης. Στα πρότυπα των brand, που λάνσαραν οι έτεροι πρωτευουσιάνοι.
Μέχρι πρότινος, τα στάνταρ έσοδα του κλαμπ από εισπράξεις εισιτηρίων, χορηγούς, διαφημίσεις και διαρκείας έφταναν τα 50 εκατομμύρια. Αριθμός υποτετραπλάσιος από εκείνα της Παρί Σεν Ζερμέν. Το χάσμα μοιάζει αγεφύρωτο, αλλά επίκεντρο του νέου εγχειρήματος είναι να υιοθετηθεί μελλοντικά η ρότα των κορυφαίων κλαμπ, σε όλα τα επίπεδα.
Ο Κλίνσμαν και τα μεταγραφικά ρεκόρ
Οι αμιγώς ποδοσφαιρικές κινήσεις, άμεσες. Προτεραιότητα δόθηκε στον άνθρωπο που θα τρέξει τον αγωνιστικό σχεδιασμό. Και ήταν κάποιος πολύ καλά γνώριμος. Ο επί μια επταετία ποδοσφαιριστής του συλλόγου (1996-2003) και τα πρόσφατα δέκα χρόνια γενικός αρχηγός, Μίκαελ Πρέετς, προωθήθηκε σε ρόλο τεχνικού διευθυντή, κλείνοντας με αύρα βεβαιότητας ένα σημαντικό κενό για να προχωρήσει σε στέρεο διάδρομο.
Για το επόμενο επίπεδο, αυτό της βιτρίνας, ο Πρέετς και οι συνεργάτες του πήραν την πρώτη τους κρίσιμη απόφαση μεσούσης της τρέχουσας περιόδου. Η μέτρια σεζόν της Χέρτα στο πρώτο δίμηνο, υποχρέωσε το νέο team να απομακρύνει τον Άντε Τσόβιτς, μέλος επί 16 χρόνια στον σύλλογο ως παίκτης και προπονητής και να διακοσμήσει την αντικατάσταση του με ένα όνομα με βαρύτατο σημαίνον στο γερμανικό ποδόσφαιρο.
Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν πείστηκε έναντι αδρής αμοιβής να επιστρέψει στην πατρίδα του και στην προπονητική συλλόγων μετά από δέκα χρόνια, αφήνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, εκεί όπου είχε εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια υπό το στάτους του άεργου.
Από τις 27 του περασμένου Νοεμβρίου ανέλαβε ως υπηρεσιακός coach και μέλος του συλλόγου. Σύντομα, είπε το ναι στο ενδεχόμενο μονιμότητας και έτσι καλύφθηκε το δεύτερο level της επάνδρωσης, στην αναπτυσσόμενη πλέον Χέρτα.
Το τρίτο κεφάλαιο γράφτηκε με πρωτοφανείς υπότιτλους για τα δεδομένα του συλλόγου. Το περασμένο εδώ και δύο ημέρες χειμερινό μεταγραφικό παζάρι βρήκε την Χέρτα πιο δραστήρια και πολυτελή από ποτέ.
Ήδη από το καλοκαίρι είχε θέσει νέο ρεκόρ αγοράς, με την απόκτηση του Λουκεμπάκιο από την Γουότφορντ έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ. Πλέον, στην λίστα των πολυδάπανων αποκτημάτων της, φιγουράρουν δύο παίκτες που προστέθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Η μεταγραφή του Λούκας Τουσάρ από την Λυών ενόψει καλοκαιριού, έσπασε το φράγμα των 25 εκατομμυρίων ευρώ.
Λίγες μέρες αργότερα, ολοκλήρωσε και το κόλπο γκρόσο αξίας 27 εκατομμυρίων ευρώ για τον Κρίστοφ Πιόντεκ από την Μίλαν, όνομα που «έπαιζε» δυνατά για ομάδες όπως η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μέσα σε έξι μήνες, λοιπόν, τρία διαδοχικά ρεκόρ, που μαζί με την μεταγραφή του Ματέους Κούνια από την Λειψία (15 εκατ.), έδωσαν τον τόνο της πολιτικής που (θα) ακολουθεί η Χέρτα από δω και στο εξής. Και είναι πέρα για πέρα εξωστρεφής, όπως προστάζει το προφίλ του νέου leader της.
Οι περισσότεροι θα αναρωτιούνται: «Ποιος είναι πράγματι αυτός ο Λαρς Βίντχορστ»;
Ονειροπόλος με φιλοοδοξίες από μικρό παιδί(-θαύμα), όταν τον ρωτούσαν τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει απαντούσε ότι «θέλω να φτιάξω έναν ουρανοξύστη, που θα γράφει πάνω του το όνομα μου». Σταρ του επενδυτικού χώρου από έφηβος. Στα 16 του ίδρυσε εταιρεία υπολογιστών, στα 18 του ο τότε Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ τον έπαιρνε μαζί του σε διεθνή ταξίδια, μέχρι και στο Βιετνάμ.
Ιδιοκτήτης πλέον της Tennor, επενδυτικής εταιρείας με αξία 3 δισεκατομμυρίων ευρώ , ο νέος ισχυρός παράγοντας της Χέρτα ρισκάρει χωρίς δεύτερη σκέψη όταν πρόκειται για επιχειρηματικές ευκαιρίες. Ακόμα κι αν συχνά, βουλιάζει σε κινδύνους και ζημίες.
Δύο φορές βασική ή θυγατρική εταιρεία του χαρτοφυλάκιού του αντιμετώπισε κρίση. Τα παγκόσμια οικονομικά έντυπα διάκεινται επιφυλακτικά για την περίπτωση του και εφιστούν περισσότερες αποδείξεις από μέρους του για να τον χρήσουν μέγα παίκτη στο διεθνές επιχειρηματικό στερέωμα.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο ρόλος του στο νέο έργο της Χέρτα μπορεί να προσλάβει διττό περιεχόμενο: Αφενός στην δική του σταθεροποίηση ως κορυφαίου και δυναμικού businessman με επαυξημένο portfolio, αφετέρου στην επίδραση της αστικής ροπής που θα δώσει καλώς εχόντων στο Βερολίνο η ανέλιξη του συλλόγου, προς το συμφέρον (και) του δικού του image ασφαλώς.
Όραμα πόλης, όχι απλά ομάδας
Για τον λόγο αυτό, η υπόσχεση δεν περιορίζεται απλά στα όρια ενός κλαμπ, το οποίο δεν λογίζεται καν ως πολυπληθές με ισχυρή λαϊκή βάση.
Ανεξάρτητα από τούτη την συνθήκη, ο Βίντχορστ σεβάστηκε τον νόμο του 50+1 που ισχύει στο γερμανικό ποδόσφαιρο, και με νέα επένδυση τον Νοέμβριο πήρε στον έλεγχο του το 49,9% των μετοχών του συλλόγου, δηλαδή το μάξιμουμ για να μην γίνει στόχος όπως η Λειψία ελέω Red Bull.
Φυσικά, η ιδιότυπη οπαδική κουλτούρα, ακόμα και της ίδιας της Χέρτα δεν έχει δεχτεί ακόμα την νέα τάξη πραγμάτων. Κόντρα στην Βόλφσμπουργκ, οι υποστηρικτές του συλλόγου ύψωσαν πανό με σαφές μήνυμα:
«Θέλουμε ποδόσφαιρο με καρδιά και ψυχή, χωρίς εταιρείες και δισεκατομμυριούχους»
Αυτήν την στιγμή, το σύνολο του Κλίνσμαν βρίσκεται πέντε βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη. Υπό άλλες συνθήκες, τέτοιο γεγονός θα έπρεπε να ανησυχεί και να προβληματίζει.
Το ουσιαστικό διακύβευμα, όμως, για την νέα Χέρτα είναι να συσπειρώσει, να γοητεύσει, να ταυτίσει. Τους πολίτες μιας πρωτεύουσας που διασκεδάζουν την πίστη τους σε πληθώρα επιλογών. Το ποδόσφαιρο δεν είναι Νο1, αλλά το όραμα του Βίντχορστ προϋποθέτει ότι θα γίνει. Για να κλειδώσει την ξεθωριασμένη φανέλα της Γηραιάς Κυρίας μια και καλή στο ντουλάπι, να προσφέρει έναν νέο πόλο ανταγωνισμού και προβολής στην Bundesliga. Και γιατί όχι, να καθιερώσει το Βερολίνο σε εξέχουσα ποδοσφαιρική πρωτεύουσα, για πρώτη φορά στην ιστορία του.
http://www.gazzetta.gr/planetfootball/analyseis/article/1441549/herta-verolinoy-i-xethoriasmeni-proteyoysa-vriskei-prooptiki
Ιταλία τις Ρόμα και Λάτσιο. Η Ολλανδία τον Άγιαξ, η Πορτογαλία τις Μπενφίκα και Σπόρτινγκ. Η Δανία την Κοπεγχάγη. Η Ελβετία την Βασιλεία. Το Βέλγιο την Άντερλεχτ. Η Ελλάδα ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Τα παραδείγματα δεν τελειώνουν.
Κοινή συνισταμένη ο ισχυρός δεσμός της χώρας με την πρωτεύουσα, μέσω ενός ή περισσότερων ποδοσφαιρικών συλλόγων-βαρόμετρων, οι οποίοι διατηρούν την κρατική σημαία ψηλά σε αγωνιστικό και εμπορικό επίπεδο.
Όπου κι αν κοιτάξει κανείς στην Γηραιά Ήπειρο θα βρει τις ομάδες του εθνικού κέντρου αν όχι να πρωταγωνιστούν, σίγουρα να υπολογίζονται ως παραδοσιακές δυνάμεις. Στην περίπτωση της Γερμανίας, δεν ισχύει τίποτα από τα δύο. Ποτέ άλλοτε ένα προηγμένο ποδοσφαιρικό περιβάλλον δεν έμοιαζε τόσο αφανές σε ό,τι έχει να κάνει με την πρωτεύουσα του.
Μόλις την φετινή περίοδο βρέθηκε δεύτερος εκπρόσωπος του Βερολίνου στην Bundesliga. Η πρωτάρα Ουνιόν ήρθε να προσθέσει το δικό της στοιχείο ρομαντισμού, σε ένα πρωτάθλημα που αρέσκεται να σνομπάρει τα καθωσπρέπει, τον εκσυγχρονισμό με κάθε κόστος. Η πικρή αλήθεια είναι, όμως, πως δεν πρόκειται να συμβάλλει σε κάτι μεγαλύτερο.
Για δεκαετίες, το μόνο κλαμπ που προσπαθούσε να κρατά ψηλά την βερολινέζικη «σημαία», ήταν και είναι η Χέρτα. Ο σύλλογος που κοντεύει έναν αιώνα χωρίς πρωτάθλημα (τελευταίος τίτλος το 1931), τριάντα χρόνια δίχως το παραμικρό τρόπαιο (κυπελλούχος το 1993) και με τελευταία ευρωπαϊκή παρουσία στο τοπ-επίπεδο από την εκκίνηση του μιλένιουμ (όμιλοι Champions League το 2000).
Το νέο motto ορίζει ότι αυτή η πραγματικότητα, σύντομα θα ανήκει στο παρελθόν. Είναι η υπόσχεση της δυναμικής που έφερε ο Λαρς Βίντχορστ, ο Γερμανός μεγαλοοεπενδυτής, ο οποίος αγόρασε το 37,5% των μετοχών του συλλόγου στις 27 Ιουνίου έναντι 125 εκατομμύριων ευρώ (ρεκόρ στο γερμανικό ποδόσφαιρο) και επανέφερε την ελπίδα καταξίωσης σε ένα κλαμπ καλά εκπαιδευμένο να δυσπιστεί.
«Make Berlin Great Again»
Δεν είναι ορίτζιναλ απόφθεγμα του, αλλά το προεκλογικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ, φαντάζει ιδανικό για να περιγράψει μεταποιημένο τους σκοπούς και τα κίνητρα που οδήγησαν τον 43χρονο επιχειρηματία να φωτίσει το μέλλον της Χέρτα.
Σε συνέντευξη του στο «Spiegel» λίγες μέρες μετά την εξαγορά, δήλωνε ότι η Γηραιά Κυρία έμοιαζε με «γινομένο φρούτο έτοιμο να πέσει». Όπερ και σημαίνει μία πρώτης τάξεως επιχειρηματική ευκαιρία, που μπορεί να αναπτυχθεί άμεσα σε project γιγάντωσης. Στα πρότυπα των brand, που λάνσαραν οι έτεροι πρωτευουσιάνοι.
Μέχρι πρότινος, τα στάνταρ έσοδα του κλαμπ από εισπράξεις εισιτηρίων, χορηγούς, διαφημίσεις και διαρκείας έφταναν τα 50 εκατομμύρια. Αριθμός υποτετραπλάσιος από εκείνα της Παρί Σεν Ζερμέν. Το χάσμα μοιάζει αγεφύρωτο, αλλά επίκεντρο του νέου εγχειρήματος είναι να υιοθετηθεί μελλοντικά η ρότα των κορυφαίων κλαμπ, σε όλα τα επίπεδα.
Ο Κλίνσμαν και τα μεταγραφικά ρεκόρ
Οι αμιγώς ποδοσφαιρικές κινήσεις, άμεσες. Προτεραιότητα δόθηκε στον άνθρωπο που θα τρέξει τον αγωνιστικό σχεδιασμό. Και ήταν κάποιος πολύ καλά γνώριμος. Ο επί μια επταετία ποδοσφαιριστής του συλλόγου (1996-2003) και τα πρόσφατα δέκα χρόνια γενικός αρχηγός, Μίκαελ Πρέετς, προωθήθηκε σε ρόλο τεχνικού διευθυντή, κλείνοντας με αύρα βεβαιότητας ένα σημαντικό κενό για να προχωρήσει σε στέρεο διάδρομο.
Για το επόμενο επίπεδο, αυτό της βιτρίνας, ο Πρέετς και οι συνεργάτες του πήραν την πρώτη τους κρίσιμη απόφαση μεσούσης της τρέχουσας περιόδου. Η μέτρια σεζόν της Χέρτα στο πρώτο δίμηνο, υποχρέωσε το νέο team να απομακρύνει τον Άντε Τσόβιτς, μέλος επί 16 χρόνια στον σύλλογο ως παίκτης και προπονητής και να διακοσμήσει την αντικατάσταση του με ένα όνομα με βαρύτατο σημαίνον στο γερμανικό ποδόσφαιρο.
Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν πείστηκε έναντι αδρής αμοιβής να επιστρέψει στην πατρίδα του και στην προπονητική συλλόγων μετά από δέκα χρόνια, αφήνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, εκεί όπου είχε εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια υπό το στάτους του άεργου.
Από τις 27 του περασμένου Νοεμβρίου ανέλαβε ως υπηρεσιακός coach και μέλος του συλλόγου. Σύντομα, είπε το ναι στο ενδεχόμενο μονιμότητας και έτσι καλύφθηκε το δεύτερο level της επάνδρωσης, στην αναπτυσσόμενη πλέον Χέρτα.
Το τρίτο κεφάλαιο γράφτηκε με πρωτοφανείς υπότιτλους για τα δεδομένα του συλλόγου. Το περασμένο εδώ και δύο ημέρες χειμερινό μεταγραφικό παζάρι βρήκε την Χέρτα πιο δραστήρια και πολυτελή από ποτέ.
Ήδη από το καλοκαίρι είχε θέσει νέο ρεκόρ αγοράς, με την απόκτηση του Λουκεμπάκιο από την Γουότφορντ έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ. Πλέον, στην λίστα των πολυδάπανων αποκτημάτων της, φιγουράρουν δύο παίκτες που προστέθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Η μεταγραφή του Λούκας Τουσάρ από την Λυών ενόψει καλοκαιριού, έσπασε το φράγμα των 25 εκατομμυρίων ευρώ.
Λίγες μέρες αργότερα, ολοκλήρωσε και το κόλπο γκρόσο αξίας 27 εκατομμυρίων ευρώ για τον Κρίστοφ Πιόντεκ από την Μίλαν, όνομα που «έπαιζε» δυνατά για ομάδες όπως η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μέσα σε έξι μήνες, λοιπόν, τρία διαδοχικά ρεκόρ, που μαζί με την μεταγραφή του Ματέους Κούνια από την Λειψία (15 εκατ.), έδωσαν τον τόνο της πολιτικής που (θα) ακολουθεί η Χέρτα από δω και στο εξής. Και είναι πέρα για πέρα εξωστρεφής, όπως προστάζει το προφίλ του νέου leader της.
Οι περισσότεροι θα αναρωτιούνται: «Ποιος είναι πράγματι αυτός ο Λαρς Βίντχορστ»;
Ονειροπόλος με φιλοοδοξίες από μικρό παιδί(-θαύμα), όταν τον ρωτούσαν τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει απαντούσε ότι «θέλω να φτιάξω έναν ουρανοξύστη, που θα γράφει πάνω του το όνομα μου». Σταρ του επενδυτικού χώρου από έφηβος. Στα 16 του ίδρυσε εταιρεία υπολογιστών, στα 18 του ο τότε Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ τον έπαιρνε μαζί του σε διεθνή ταξίδια, μέχρι και στο Βιετνάμ.
Ιδιοκτήτης πλέον της Tennor, επενδυτικής εταιρείας με αξία 3 δισεκατομμυρίων ευρώ , ο νέος ισχυρός παράγοντας της Χέρτα ρισκάρει χωρίς δεύτερη σκέψη όταν πρόκειται για επιχειρηματικές ευκαιρίες. Ακόμα κι αν συχνά, βουλιάζει σε κινδύνους και ζημίες.
Δύο φορές βασική ή θυγατρική εταιρεία του χαρτοφυλάκιού του αντιμετώπισε κρίση. Τα παγκόσμια οικονομικά έντυπα διάκεινται επιφυλακτικά για την περίπτωση του και εφιστούν περισσότερες αποδείξεις από μέρους του για να τον χρήσουν μέγα παίκτη στο διεθνές επιχειρηματικό στερέωμα.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο ρόλος του στο νέο έργο της Χέρτα μπορεί να προσλάβει διττό περιεχόμενο: Αφενός στην δική του σταθεροποίηση ως κορυφαίου και δυναμικού businessman με επαυξημένο portfolio, αφετέρου στην επίδραση της αστικής ροπής που θα δώσει καλώς εχόντων στο Βερολίνο η ανέλιξη του συλλόγου, προς το συμφέρον (και) του δικού του image ασφαλώς.
Όραμα πόλης, όχι απλά ομάδας
Για τον λόγο αυτό, η υπόσχεση δεν περιορίζεται απλά στα όρια ενός κλαμπ, το οποίο δεν λογίζεται καν ως πολυπληθές με ισχυρή λαϊκή βάση.
Ανεξάρτητα από τούτη την συνθήκη, ο Βίντχορστ σεβάστηκε τον νόμο του 50+1 που ισχύει στο γερμανικό ποδόσφαιρο, και με νέα επένδυση τον Νοέμβριο πήρε στον έλεγχο του το 49,9% των μετοχών του συλλόγου, δηλαδή το μάξιμουμ για να μην γίνει στόχος όπως η Λειψία ελέω Red Bull.
Φυσικά, η ιδιότυπη οπαδική κουλτούρα, ακόμα και της ίδιας της Χέρτα δεν έχει δεχτεί ακόμα την νέα τάξη πραγμάτων. Κόντρα στην Βόλφσμπουργκ, οι υποστηρικτές του συλλόγου ύψωσαν πανό με σαφές μήνυμα:
«Θέλουμε ποδόσφαιρο με καρδιά και ψυχή, χωρίς εταιρείες και δισεκατομμυριούχους»
Αυτήν την στιγμή, το σύνολο του Κλίνσμαν βρίσκεται πέντε βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη. Υπό άλλες συνθήκες, τέτοιο γεγονός θα έπρεπε να ανησυχεί και να προβληματίζει.
Το ουσιαστικό διακύβευμα, όμως, για την νέα Χέρτα είναι να συσπειρώσει, να γοητεύσει, να ταυτίσει. Τους πολίτες μιας πρωτεύουσας που διασκεδάζουν την πίστη τους σε πληθώρα επιλογών. Το ποδόσφαιρο δεν είναι Νο1, αλλά το όραμα του Βίντχορστ προϋποθέτει ότι θα γίνει. Για να κλειδώσει την ξεθωριασμένη φανέλα της Γηραιάς Κυρίας μια και καλή στο ντουλάπι, να προσφέρει έναν νέο πόλο ανταγωνισμού και προβολής στην Bundesliga. Και γιατί όχι, να καθιερώσει το Βερολίνο σε εξέχουσα ποδοσφαιρική πρωτεύουσα, για πρώτη φορά στην ιστορία του.
http://www.gazzetta.gr/planetfootball/analyseis/article/1441549/herta-verolinoy-i-xethoriasmeni-proteyoysa-vriskei-prooptiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου