Ρομέλου
Λουκάκου και Λαουτάρο Μαρτίνες εντυπωσιάζουν φέτος με την Ίντερ και ο
Δημοσθένης Γεωργακόπουλος θυμάται πέντε δίδυμα από τη σύγχρονη ιστορία
των «νερατζούρι» που... έβγαλαν μάτια σε μία σεζόν.
Γιούργκεν Κλίνσμαν – Λόταρ Ματέους
Μπορεί να μην είναι και οι δύο επιθετικοί, όμως τις επιδόσεις τους θα τις ζήλευαν και τα κορυφαία επιθετικά δίδυμα. Ο Λόταρ Ματέους ήταν μεν ο οργανωτής των «νερατζούρι», όμως είχε στενή επαφή με τα δίχτυα. Τη σεζόν 1990-91, ο Γερμανός μέσος ήταν πρώτος σκόρερ της Ίντερ, σε όλες τις διοργανώσεις, με 23 τέρματα, ενώ ο συμπατριώτης του, Γιούργκεν Κλίνσμαν, που ήταν κλασικός επιθετικός, σημείωσε 17 γκολ. Οι δυο τους ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στην πορεία μέχρι την κατάκτηση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ εκείνη τη χρονιά, ενώ την «Αγία Τριάδα» των Γερμανών ποδοσφαιριστών συμπλήρωνε ο Αντρέας Μπρέμε.
Ρονάλντο – Ιβάν Ζαμοράνο
Πολλοί θεωρούν πως το «φαινόμενο» έκανε κορυφαίο δίδυμο με τον Βιέρι, όμως οι δυο τους δεν έπαιξαν για πολύ μαζί, λόγω των σοβαρών τραυματισμών του Βραζιλιάνου. Νωρίτερα, ωστόσο, ο Ρονάλντο είχε συνυπάρξει αρμονικά με τον Ιβάν Ζαμοράνο στην επίθεση της Ίντερ, παρά την αρχική γκρίνια για τον αριθμό της φανέλας (ο Ζαμοράνο αναγκάστηκε να αφήσει το 9 και επέλεξε το 1+8). Τη σεζόν 1998-99, ο Βραζιλιάνος επιθετικός έχασε αρκετά παιχνίδια, λόγω μικροτραυματισμών, όμως ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας με 15 γκολ, ένα παραπάνω από το Χιλιανό φορ, που σταμάτησε στα 14.
Κριστιάν Βιέρι – Άλβαρο Ρεκόμπα
Ο δεύτερος σοβαρός τραυματισμός του Ρονάλντο στο γόνατο άφησε το Βραζιλιάνο εκτός γηπέδων για όλη τη σεζόν 2000-01. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Ρεκόμπα να βρεθεί στο πλευρό του Βιέρι και να κάνει την καλύτερη χρονιά του στη δεκαετή παρουσία του στην Ίντερ. Ο Ουρουγουανός φορ (δεν ήταν κλασικός επιθετικός) σημείωσε 16 γκολ συνολικά στη σεζόν, ενώ ο «Μπόμπο» σταμάτησε στα 19. Για τον Ιταλό ο συγκεκριμένος αριθμός τερμάτων ήταν... μικρός, αφού τις επόμενες σεζόν είχε ακόμη καλύτερες επιδόσεις με τους «νερατζούρι».
Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς – Ερνάν Κρέσπο
Μετά τον υποβιβασμό της Γιουβέντους, λόγω του σκανδάλου Calciopolis το καλοκαίρι του 2006, η Ίντερ έγινε κυρίαρχος στο ιταλικό πρωτάθλημα, ενώ πήρε και τον Ιμπραΐμοβιτς από τη «Μεγάλη Κυρία». Στην πρώτη του σεζόν στο Μιλάνο, ο Ζλάταν πέτυχε 15 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (μετέπειτα ανέβασε κατακόρυφα τις επιδόσεις του) και είχε για άξιο συμπαραστάτη τον Ερνάν Κρέσπο, που είχε 20 τέρματα. Εκείνη τη σεζόν βρισκόταν και ο Αντριάνο στο ρόστερ της ομάδας, όμως είχε λιγότερες συμμετοχές και ακόμα λιγότερα τέρματα.
Ντιέγκο Μιλίτο – Σάμουελ Ετό
Οι δυο τους αφίχθησαν στο Μιλάνο το καλοκαίρι του 2009 και στην πρώτη τους σεζόν οδήγησαν την Ίντερ στην κορυφή της Ευρώπης, υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο. Η επιλογή του Πορτογάλου τεχνικού να αγωνίζεται με έναν παίκτη στην επίθεση «μετέθεσε» τον Ετό στα πλάγια, προκειμένου να αγωνίζεται ο Μιλίτο στην κορυφή. Τη σεζόν 2009-10, ο Καμερουνέζος σημείωσε 16 τέρματα, ενώ ο Αργεντινός έφτασε τα 30. Και φυσικά τα δύο πιο σημαντικά ήταν εκείνα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στην Μπάγερν.
Μπορεί να μην είναι και οι δύο επιθετικοί, όμως τις επιδόσεις τους θα τις ζήλευαν και τα κορυφαία επιθετικά δίδυμα. Ο Λόταρ Ματέους ήταν μεν ο οργανωτής των «νερατζούρι», όμως είχε στενή επαφή με τα δίχτυα. Τη σεζόν 1990-91, ο Γερμανός μέσος ήταν πρώτος σκόρερ της Ίντερ, σε όλες τις διοργανώσεις, με 23 τέρματα, ενώ ο συμπατριώτης του, Γιούργκεν Κλίνσμαν, που ήταν κλασικός επιθετικός, σημείωσε 17 γκολ. Οι δυο τους ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στην πορεία μέχρι την κατάκτηση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ εκείνη τη χρονιά, ενώ την «Αγία Τριάδα» των Γερμανών ποδοσφαιριστών συμπλήρωνε ο Αντρέας Μπρέμε.
Ρονάλντο – Ιβάν Ζαμοράνο
Πολλοί θεωρούν πως το «φαινόμενο» έκανε κορυφαίο δίδυμο με τον Βιέρι, όμως οι δυο τους δεν έπαιξαν για πολύ μαζί, λόγω των σοβαρών τραυματισμών του Βραζιλιάνου. Νωρίτερα, ωστόσο, ο Ρονάλντο είχε συνυπάρξει αρμονικά με τον Ιβάν Ζαμοράνο στην επίθεση της Ίντερ, παρά την αρχική γκρίνια για τον αριθμό της φανέλας (ο Ζαμοράνο αναγκάστηκε να αφήσει το 9 και επέλεξε το 1+8). Τη σεζόν 1998-99, ο Βραζιλιάνος επιθετικός έχασε αρκετά παιχνίδια, λόγω μικροτραυματισμών, όμως ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας με 15 γκολ, ένα παραπάνω από το Χιλιανό φορ, που σταμάτησε στα 14.
Κριστιάν Βιέρι – Άλβαρο Ρεκόμπα
Ο δεύτερος σοβαρός τραυματισμός του Ρονάλντο στο γόνατο άφησε το Βραζιλιάνο εκτός γηπέδων για όλη τη σεζόν 2000-01. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Ρεκόμπα να βρεθεί στο πλευρό του Βιέρι και να κάνει την καλύτερη χρονιά του στη δεκαετή παρουσία του στην Ίντερ. Ο Ουρουγουανός φορ (δεν ήταν κλασικός επιθετικός) σημείωσε 16 γκολ συνολικά στη σεζόν, ενώ ο «Μπόμπο» σταμάτησε στα 19. Για τον Ιταλό ο συγκεκριμένος αριθμός τερμάτων ήταν... μικρός, αφού τις επόμενες σεζόν είχε ακόμη καλύτερες επιδόσεις με τους «νερατζούρι».
Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς – Ερνάν Κρέσπο
Μετά τον υποβιβασμό της Γιουβέντους, λόγω του σκανδάλου Calciopolis το καλοκαίρι του 2006, η Ίντερ έγινε κυρίαρχος στο ιταλικό πρωτάθλημα, ενώ πήρε και τον Ιμπραΐμοβιτς από τη «Μεγάλη Κυρία». Στην πρώτη του σεζόν στο Μιλάνο, ο Ζλάταν πέτυχε 15 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (μετέπειτα ανέβασε κατακόρυφα τις επιδόσεις του) και είχε για άξιο συμπαραστάτη τον Ερνάν Κρέσπο, που είχε 20 τέρματα. Εκείνη τη σεζόν βρισκόταν και ο Αντριάνο στο ρόστερ της ομάδας, όμως είχε λιγότερες συμμετοχές και ακόμα λιγότερα τέρματα.
Ντιέγκο Μιλίτο – Σάμουελ Ετό
Οι δυο τους αφίχθησαν στο Μιλάνο το καλοκαίρι του 2009 και στην πρώτη τους σεζόν οδήγησαν την Ίντερ στην κορυφή της Ευρώπης, υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο. Η επιλογή του Πορτογάλου τεχνικού να αγωνίζεται με έναν παίκτη στην επίθεση «μετέθεσε» τον Ετό στα πλάγια, προκειμένου να αγωνίζεται ο Μιλίτο στην κορυφή. Τη σεζόν 2009-10, ο Καμερουνέζος σημείωσε 16 τέρματα, ενώ ο Αργεντινός έφτασε τα 30. Και φυσικά τα δύο πιο σημαντικά ήταν εκείνα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στην Μπάγερν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου