Τα πιο ραδιενεργά μέρη του κόσμου

Η ραδιενέργεια είναι 10 φορές περισσότερη από το Τσερνομπίλ!

Ατόλη Bikini 1946

Δεν πρόκειται για τις συνέπειες ενός τυχαίου γεγονότος έκρηξης αντιδραστήρα, αλλά για ανθρώπινη παρέμβαση με δοκιμές τις οποίες έκαναν οι Αμερικανοί με ατομικές βόμβες και βόμβες υδρογόνου στα Νησιά Μάρσαλ, στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Δοκιμές οι οποίες ξεκίνησαν το 1946 και σταμάτησαν το 1959, αφήνοντας πίσω άρρωστους ανθρώπους από τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας.

Το ανησυχητικό είναι ότι ακόμα και σήμερα, ύστερα από 60 χρόνια, ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα από τα νησιά είχαν επίπεδα ραδιενέργειας μεταξύ 10 και 1.000 φορές υψηλότερα από

αυτά της Φουκουσίμα και 10 φορές υψηλότερα από τα επίπεδα της ζώνης αποκλεισμού του Τσερνομπίλ.

Οι ερευνητές πήραν μόνο ένα περιορισμένο αριθμό δειγμάτων εδάφους, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα.

Ανεξάρτητα από αυτό το γεγονός, έκπληξη προκαλεί ότι ούτε οι εθνικές κυβερνήσεις, ούτε οι διεθνείς οργανισμοί είχαν «περαιτέρω καθοδήγηση σχετικά με τα επιτρεπόμενα επίπεδα πλουτωνίου στο έδαφος», παρόλο που στις Νήσους Μάρσαλ ήταν υψηλά, γράφουν οι ερευνητές στη μελέτη τους.

Μετά τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945, οι οποίες έδωσαν τέλος ουσιαστικά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να δοκιμάσουν περισσότερα ραδιενεργά όπλα.

Ορισμένες από αυτές τις δοκιμές έγιναν στις Νήσους Μάρσαλ, μια αλυσίδα νησιών μεταξύ Χαβάης και Φιλιππίνων, τα οποία ήταν τότε μια περιοχή υπό διοίκηση των ΗΠΑ, για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών.

Οι πρώτες δύο βόμβες, που ονομάζονται «Able» και «Baker», δοκιμάστηκαν στην Ατόλη Μπικίνι (Bikini) το 1946 και οι δοκιμές συνεχίστηκαν επί 12 χρόνια στην Bikini και την Ατόλη Ενεγουετάκ (Enewetak). Στην περίοδο των πυρηνικών δοκιμών οι Η.Π.Α. έλεγξαν 67 πυρηνικά όπλα.

Η πρώτη δοκιμή βόμβας με υδρογόνο, με το κωδικό όνομα «Ivy Mike», δοκιμάστηκε στην Enewetak το 1951. Οι ΗΠΑ διενήργησαν τη μεγαλύτερη δοκιμή βομβών με υδρογόνο στην Ατόλη Bikini, με τη βόμβα Castle Bravo,του 1954, η οποία ήταν περισσότερο από 1.000 φορές ισχυρότερη από τη «Little Boy», την βόμβα ουρανίου, η οποία έπληξε τη Χιροσίμα.

Έκρηξη βόμβα Castle Bravo

Εκτός από τη μόλυνση του εδάφους, οι πυρηνικές δοκιμές προκάλεσαν αρρώστιες σε  ανθρώπους, οι οποίοι ζούσαν στις Ατόλες Ρονγκελάπ (Rongelap) και Ούτιρικ (Utirik), επίσης μέρος των Νήσων Μάρσαλ, ανέφεραν οι ερευνητές.

Η έρευνα για τα επίπεδα ραδιενέργειας ξεκίνησε το 2016, από μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια (Columbia) στη Νέα Υόρκη, καθώς είχαν διαπιστώσει ότι τα επίπεδα ακτινοβολίας στην Bikini ήταν υψηλότερα από ό,τι αναφέρθηκε προηγουμένως.

Τώρα, η ίδια ομάδα έχει γράψει τρεις νέες μελέτες οι οποίες δημοσιεύθηκαν στις 15 Ιουλίου 2019 στο περιοδικό PNAS, και αφορούν τέσσερις από τις ατόλες των βόρειων Νησιών Marshall ( Bikini, Enewetak, Rongelap και Utirik).

Ατόλη Bikini 1946

Όπως διαπίστωσαν τα εξωτερικά επίπεδα ακτινοβολίας γάμμα ήταν σημαντικά αυξημένα, και στοιχεία όπως Πλουτώνιο, Βισμούθιο, Αμερίκιο και Κέσιο εντοπίσθηκαν στο έδαφος και σε καρπούς δέντρων,  σε ποσοστά πιο ψηλά από αυτά στο Τσερνομπίλ.

Πηγή: Live Science / Επιμέλεια Snoopit24