Ελένη Φάρρου: Υπέρτατη τιμή ένα μετάλλιο με την εθνική"

Η Ελένη Φάρρου επέστρεψε με το ασημένιο μετάλλιο στις αποσκευές της και μιλάει για την αγάπη της για το μπάσκετ, την εθνική και τον επόμενο σταθμό της καριέρας της 

 

Επιμέλεια: Γιάννης Ευαγγελόπουλος

 

Όταν πριν από μερικά χρόνια πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με το μπάσκετ ο δρόμος της επιτυχίας μόνο με ροδοπέταλα δεν ήταν στρωμένος. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που της έλεγαν: “έλα μωρέ τώρα, ποιο γυναικείο μπάσκετ. Και ποιο γυναικείο μπάσκετ στα Γρεβενά; Πήγαινε βόλεϊ, στίβο η κάτι άλλο”. Υπήρξε ωστόσο και η μειοψηφία αυτών που έλεγαν πως τα σωματικά της προσόντα σε συνδυασμό με το ταλέντο και τη σκληρή δουλειά μπορούν να την οδηγήσουν πολύ ψηλά. 

Η ίδια ωστόσο προτίμησε να κλείσει τα αυτιά της και να δουλέψει σκληρά για να δώσει απαντήσεις σε όσους την αποθάρρυναν και παράλληλα να δικαιώσει αυτούς που την πίστεψαν. Σε ηλικία 17 μόλις ετών η Ελένη Φάρρου κατάφερε να κατακτήσει την Ευρώπη. Κατάφερε να ανέβει στο δεύτερο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και να κερδίσει μαζί με την υπόλοιπη εθνική ομάδα νεανίδων την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. 

Και μπορεί η επιτυχία με την εθνική να είναι ότι σημαντικότερο έχει πετύχει στην καριέρα της, ωστόσο η χρονιά που μας έρχεται θα είναι η πιο κρίσιμη καθώς θα πρέπει να προετοιμαστεί για τις πανελλαδικές εξετάσεις και παράλληλα για τον επόμενο μπασκετικό σταθμό της καριέρας της. 

Το πρώτο πράγμα που έκανε με την επιστροφή της στην Ελλάδα και μετά την τεράστια επιτυχία με την εθνική, ήταν να συναντήσει τις φίλες και συμπαίκτριες της στο αγαπημένο της στέκι στα Γρεβενά, το fuit art cafe. Δεν θα μπορούσαμε να μην την “ανακρίνουμε” και πραγματικά τα όσα μας είπε μας έκαναν να καταλάβουμε πως ακόμα και αυτό το σύντομο πέρασμα από την εθνική ομάδα την έκαναν να συμπεριφέρεται ως μια ώριμη πλέον αθλήτρια.

Έχουν περάσει λίγες μόλις ημέρες από την τεράστια επιτυχία με την εθνική ομάδα. Δεύτερη θέση, ασημένιο μετάλλιο και άνοδος στη μεγάλη κατηγορία Eurobasket U18... Έχεις συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη επιτυχία ήταν αυτό που πετύχατε; 

 

“Να σου πω την αλήθεια, τις πρώτες στιγμές της επιτυχίας μας όλες βρισκόμασταν σε άλλο κόσμο. Καμία δεν το είχε συνειδητοποιήσει. Με τις ώρες όμως αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι είχαμε πετύχει και αυτό μας γέμισε υπερηφάνεια. Από μεριάς μου, ένα κομμάτι μου ακόμα δεν το έχει "χωνέψει"”. 

 

Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω, στα πρώτα σου βήματα στο μπάσκετ. Πίστευες πως μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα ζήσεις κάτι τόσο μοναδικό; 

 

“Όχι. Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα έφτανα στο σημείο να αγωνιστώ με την Εθνική ομάδα. Το μπάσκετ το ξεκίνησα σαν χόμπι και τελικά έφτασε να γίνει ο τρόπος ζωής μου. Πλέον δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά από το μπάσκετ”. 

 

Πόσο σημαντικό είναι να αγωνίζεσαι με την εθνική ομάδα της χώρας σου; 

 

“Το να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο στην φανέλα σου είναι τεράστια τιμή. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια μικρή τοπική ομάδα. Είναι η υπέρτατη τιμή για έναν αθλητή. Εκεί που αγωνίζεσαι για την ομάδα της πόλης σου να αγωνίζεσαι πλέον για όλη τη χώρα σου”.

"Σκληρή δουλειά, πειθαρχία και οικογενειακό 

κλίμα τα συστατικά της επιτυχίας"

 

Πως ένιωσες όταν ανακοινώθηκε η αποστολή για την τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και το όνομα σου βρισκόταν στην αποστολή;

 

“Δεν το πίστευα. Νόμιζα με κοροϊδεύουν. Νόμιζα πως κάποιος μου κάνει πλάκα. Ήξερα μέσα μου ότι τα πήγαινα αρκετά καλά σε όλη την διάρκεια της προετοιμασίας αλλά ποτέ μου δεν το περίμενα. Με έπιασαν απροετοίμαστη. Εκείνη την στιγμή με κατέκτησε το αίσθημα της χαράς αλλά και του άγχους παράλληλα για το αν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω λόγω απειρίας”. 

 

Μίλησε μας λίγο για την εμπειρία της εθνικής ομάδας. Το κλίμα, τις προπονήσεις, την προετοιμασία αλλά και όλα όσα έζησες πριν και μετά τα παιχνίδια;

 

“Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα. Το να συμμετέχεις σε μια τέτοια διοργάνωση είναι τεράστια εμπειρία. Το κλίμα ήταν πάντα ζεστό και οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας ήταν πάντα κοντά μας σε όλη την διάρκεια. Όσο για τις προπονήσεις...το άκρως αντίθετο. Υπήρχαν πιέσεις και δυσκολίες διότι κακά τα ψέματα έπρεπε να είμαστε έτοιμες να αντιμετωπίσουμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τεράστιες απαιτήσεις. Πριν από κάθε παιχνίδι επικρατούσε μόνο η συγκέντρωση στο 100% της και το πάθος για την νίκη. Έπειτα στο τέλος κάθε αγώνα χαλάρωναν τα πράγματα και προετοιμαζόμασταν για την επόμενη δοκιμασία. Σκληρή δουλειά και τρομερά οικογενειακό κλίμα. Δύο στοιχεία που μέτρησαν πολύ στην τελική επιτυχία”.

 

Εκτός από το μετάλλιο και την άνοδο, τι ήταν αυτό που κέρδισες από τη συμμετοχή σου στην εθνική; Νιώθεις έστω και λίγο πιο ώριμη μπασκετικά; 

 

“Το πιο σημαντικό κέρδος κάποιου με την συμμετοχή του στην εθνική ομάδα, είναι η εμπειρία και τα μαθήματα που παίρνει. Όχι μόνο τα μπασκετικά αλλά και τα ηθικά. Όταν δουλεύεις με διεθνείς προπονητές αλλά και παίκτριες οι οποίες βρίσκονται χρόνια στο χώρο, φυσικά και σε βοηθάει να ωριμάσεις”. 

 

Η εθνική γυναικών φαντάζει όνειρο μακρινό ή είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος σου; 

 

“Η Εθνική γυναικών δεν φάνταζε ένα από τα όνειρά μου... Πλέον μπορώ να πω ότι είναι ένας από τους στόχους μου για τα επόμενα χρόνια, ίσως ο μεγαλύτερος”.

"Δεν έχω να απαντήσω τίποτα σε όσους με αποθάρρυναν. 

Ήθελα να δικαιώσω όσους με πίστεψαν". 

 

Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά παρά την τεράστια επιτυχία σου δεν είδα ούτε μία συγχαρητήρια ανακοίνωση από τις αρχές. Σε ενόχλησε αυτό; 

 

“Όχι δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα. Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό. Ήταν κάτι που πολλοί θα μάθαιναν αλλά λίγοι θα ήταν αυτοί που θα ήταν σε θέση να ασχοληθούν με αυτό. Και να σου πω και την αλήθεια ήταν το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε από τη στιγμή που ήρθε μια τόσο μεγάλη επιτυχία. Με ενδιαφέρει που έκαναν χαρούμενους και περήφανους όλους αυτούς που πίστεψαν σε μένα αλλά και στην ομάδα”. 

 

Όταν ξεκίνησες τα πρώτα σου βήματα στο μπάσκετ φαντάζομαι υπήρξε αρκετός κόσμος που σε αποθάρρυνε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο άθλημα και ειδικά σε μια μικρή πόλη σα τα Γρεβενά. Αυτή η επιτυχία είναι μια απάντηση σ' αυτούς που δεν το... πίστευαν; 

 

“Θα μπορούσε να είναι όντως μία απάντηση. Και όχι κυρίως σ' αυτούς που με αποθάρρυναν εμένα προσωπικά, αλλά γενικότερα σε αυτούς που δεν πίστεψαν ποτέ στο γρεβενιωτικο γυναικείο μπάσκετ”. 

 

Είναι όμως και μια δικαίωση σ' αυτούς που σε πίστεψαν από την πρώτη στιγμή; Υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελες να ευχαριστήσεις περισσότερο; 

 

“Λίγοι ήταν αυτοί που με υποστήριξαν από την αρχή ακόμα και μετά από τις πρώτες επιτυχίες σε ομαδικό αλλά και ατομικό επίπεδο. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους γονείς μου, τους προπονητές μου και τις συμπαίκτριες μου. Σε αυτούς οφείλω το μεγαλύτερο ευχαριστώ μου”. 

 

Όταν ξεκίνησες τα πράγματα ήταν πολύ ερασιτεχνικά στο γυναικείο μπάσκετ στα Γρεβενά. Μέσα σε λίγα χρόνια όμως καταφέρατε να φέρετε πολλές επιτυχίες τόσο στο γυναικείο μπάσκετ αλλά κυρίως σε επίπεδο νεανίδων και κορασίδων... Που πιστεύεις ότι κρύβετε το συστατικό της επιτυχίας; 

 

“'Όταν ξεκινήσαμε, χάναμε παντού. Δεν απογοητευτήκαμε. Κάποιοι άνθρωποι πίστεψαν σε μας και σε διάστημα δύο χρόνων καταφέραμε να κάνουμε μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα και τολμώ να πω από τις καλύτερες στη Δυτική Μακεδονία σε επίπεδο κορασίδων και νεανίδων. Το συστατικό της επιτυχίας για εμένα είναι η σκληρή δουλειά και η θέληση για την επιτυχία σε συνδυασμό και με το πλούσιο ταλέντο που διαθέτει η ομάδα.  Όταν αυτά τα δύο υπάρχουν σε μια ομάδα τότε ακολουθούν και οι επιτυχίες”. 

 

Υπάρχει πιστεύεις μέλλον στο γυναικείο μπάσκετ στα Γρεβενά;

 

“Αυτό ήθελα να πω και πριν. Δεν είναι μόνο η Φάρρου που διακρίθηκε στην εθνική. Υπάρχει πολύ ταλέντο στο γρεβενιώτικο γυναικείο μπάσκετ, διότι υπάρχουν πολλές ηλικίες από πίσω που ακολουθούν και είναι διψασμένες για επιτυχία. Και να θυμάστε πως τα Γρεβενά έχουν πολλά ταλέντα που μπορούν να περάσουν την πόρτα των εθνικών ομάδων”.  

"Τα Γρεβενά έχουν πολλά ταλέντα που μπορούν 

να περάσουν την πόρτα της εθνικής"

 

 

Τι σημαίνει για σένα ο Κεραυνός Αγίου Γεωργίου Γρεβενών; 

 

“Δεν μπορώ να το περιγράψω σε λίγες λέξεις. Αν έπρεπε όμως να το κάνω θα έλεγα πως ο Κεραυνός είναι το δεύτερο σπίτι μου. Και ότι και να γίνει στην καριέρα μου ο Κεραυνός θα είναι η ομάδα της καρδιάς μου”.  

 

Τι θα συμβούλευες στους γονείς που τα παιδιά τους θέλουν να ασχοληθούν με το μπάσκετ; 

 

“Να είναι δίπλα στα παιδιά τους και να τους υποστηρίζουν στο μέγιστο. Πάντα να τα ενθαρρύνουν για να ακολουθούν  αυτό που τους αρέσει. Όταν έχεις τη στήριξη από την οικογένεια δεν έχεις να φοβηθείς κανέναν”.  

 

Μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο και παράλληλα υποχρεώσεις με σχολείο ή πανεπιστήμιο μπορούν πιστεύεις να γίνουν παράλληλα; 

 

“Αυτός ο συνδυασμός είναι ο επόμενος στόχος μου. Με σωστό πρόγραμμα και θέληση πιστεύω δεν θα υπάρχει πρόβλημα”. 

 

Τελευταία χρονιά στο σχολείο και πολύ πιθανό λόγω σπουδών να βρεθείς σε κάποια άλλη πόλη. Έχεις σκεφτεί τον επόμενο σταθμό της καριέρας σου; Μια μεταγραφή σε ομάδα της Α1 φαντάζει μακρινός στόχος; 

 

“Επόμενος σταθμός της καριέρας μου; (γελάει...) Θεωρώ πως η Α2 για αρχή είναι η πρώτη μου σκέψη. Νομίζω πως ο κάθε νέος αθλητής ή νέα αθλήτρια να κοιτάει το κάθε βήμα ξεχωριστά. Σκαλοπάτι... σκαλοπάτι. Η Α1 είναι ο υψηλότερος στόχος, αλλά ίσως είναι μακρινός στόχος για τον επόμενο χρόνο τουλάχιστον. Τώρα αν υπάρξει μια πρόταση δεν θα πω όχι, αντιθέτως θα είναι η επόμενη πρόκληση στην οποία θα κάνω τα πάντα για να ανταποκριθώ”.

"Μακρινός στόχος μια μεταγραφή στην Α1, 

αλλά τουλάχιστον μπορώ πλέον να ονειρεύομαι"

 

Προτάσεις ή ενδιαφέρον υπήρξαν μετά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ή είναι κάτι που δεν σκέφτεσαι ακόμα; 

 

“Όχι, το έχω σκεφτεί. Αρκετές φορές μάλιστα γιατί υπήρξαν προτάσεις και πριν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αλλά δεν ένιωθα έτοιμη να τις αποδεχτώ. Μετά την εθνική μπορώ να σκεφτώ διαφορετικά. Και όταν πραγματικά έχω κάτι επίσημο θα το εξετάσω και θα φροντίσω να πάρω την καλύτερη απόφαση για την καριέρα μου”.  

 

Υπάρχει κάποια αθλήτρια ή αθλητής στο χώρο του μπάσκετ που θαυμάζεις είτε στην Ελλάδα είτε από το εξωτερικό;  

 

“Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ποτέ για κάποιον αθλητή ή αθλήτρια ιδιαίτερο θαυμασμό. Όλοι είναι απίστευτοι αθλητές και είδωλα για πολλούς ανθρώπους. Ο κάθε αθλητής και η κάθε αθλήτρια σε τόσο υψηλό επίπεδο είναι από μόνοι τους ξεχωριστοί μ' αυτά που έχουν πετύχει. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιον ιδιαίτερα θα ήταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που πραγματικά είναι φαινόμενο. Αυτά που έχει πετύχει σε τόσο μικρό διάστημα είναι εξωπραγματικά για έναν Έλληνα αθλητή”.  

  

Αυτή ήταν η επόμενη ερώτηση μου. Το φαινόμενο Αντετοκούνμπο πως το σχολιάζεις; Και πόσο σημαντικό είναι για τον ελληνικό αθλητισμό και για σας τα νέα παιδιά να βλέπετε αθλητές όπως ο Γιάννης που έχουν καταφέρει να κατακτήσουν τον κόσμο του μπάσκετ; 

 

“Ο Γιάννης ξεκίνησε από μια μικρή συνοικία στην Αθήνα και μέσα σε λίγα μόλις χρόνια έφτασε να κατακτήσει τον κόσμο του μπάσκετ αλλά και να εμπνεύσει πολλά παιδιά. Ένα από αυτά και εγώ. Αποτελεί πρότυπο για τους εφήβους ωθώντας τους να ακολουθήσουν και να πετύχουν τους στόχους τους. Και δεν είναι μόνο τα αθλητικά του προσόντα. Μιλάμε για εξαιρετικό παιδί, ταπεινός και πολύ χαμηλών τόνων. Άλλος στη θέση του δεν ξέρω αν θα μπορούσε να είχε διαχειριστεί τόσο καλά την τεράστια αυτή επιτυχία, τη δόξα και τα χρήματα που έχει καταφέρει να κερδίσει. Το ότι δεν έχει αλλάξει καθόλου δείχνει πόσο σπουδαίος άνθρωπος είναι  και μετά πόσο σπουδαίος αθλητής”. 

 

Αν σε κάποια προπόνηση της εθνικής συναντούσες ή γνώριζες τον Αντετοκούνμπο. Τι ήταν το πρώτο πράγμα που θα τον ρώταγες; 

 

“Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Νομίζω πως το πρώτο πράγμα που θα ρωτούσα είναι: τι ήταν  αυτό που τον ώθησε να δουλέψει τόσο σκληρά”.

"Μπασκετικό φαινόμενο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. 

Παράδειγμα προς μίμηση για όλους"

 

Ελεύθερος χρόνος υπάρχει. Και τι σ' αρέσει να κάνεις όταν δεν έχεις υποχρεώσεις με την ομάδα ή με την εθνική; 

 

“Στον ελεύθερο χρόνο μου θέλω να περνάω ποιοτικές στιγμές  με την οικογένεια μου και τους φίλους μου”. 

 

Ένα μήνυμα που ήθελες να στείλεις στις συμπαίκτριες σου αλλά και στα νέα κορίτσια που σκέφτονται να ασχοληθούν με το μπάσκετ ή τον αθλητισμό γενικότερα... 

 

“Αν το αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν ανεξαρτήτως αθλήματος να το κυνηγήσουν και να μην αφήσουν κανένα ποτέ να τους αποτρέψει από αυτό. Να θέτουν στόχους και να του πετυχαίνουν”. 

 

Τέλος, που θα ήθελες να αφιερώσεις αυτή την τόσο επιτυχημένη χρονιά και ειδικότερα την επιτυχία με την εθνική ομάδα; 

 

“Την αφιερώνω σε όλους αυτούς που με υποστήριζαν και ήταν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή που πάτησα στο παρκέ. Θα κάνω τα πάντα να τους ξανακάνω περήφανους”.

Image Gallery