Ο
Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την κλήρωση του ΠΑΟΚ που έφερε στον
δρόμο του τον Άγιαξ ενώ επισημαίνει ότι κανένας αντίπαλος δεν μπορεί να
προκαλεί φόβο στην ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Απαγορεύεται
να αντιμετωπίσει η ασπρόμαυρη οικογένεια, μοιρολατρικά την κλήρωση.
Όπως είπε και ένας φίλος μου το μεσημέρι, καμία ομάδα δεν προκρίνεται
την ημέρα της κλήρωσης και καμία ομάδα δεν αποκλείεται την ημέρα της
κλήρωσης. Θα προκριθεί η ομάδα που θα παίξει καλύτερα στους δυο αγώνες
και θα έχει την τύχη με το μέρος της.
Κακά τα ψέματα, τις δυο
προηγούμενες φορές που ΠΑΟΚ και Αγιαξ βρέθηκαν αντιμέτωποι, η τύχη ήταν
με το μέρος των Ολλανδών. Στους δυο αλήστου μνήμης επαναληπτικούς στην
Τούμπα (θυμίζω ότι και τις δυο φορές που ο ΠΑΟΚ επισκέφτηκε Amsterdam
Arena έφυγε αήττητος με δυο ισοπαλίες και μάλιστα με το ίδιο σκορ 1-1), η
τύχη χαμογέλασε στους Ολλανδούς.
Το χαμένο πέναλτι του Ιβιτς στην
εκπνοή του αγώνα το 2010 και οι απίθανες ευκαιρίες του Στέφανου
Αθανασιάδη το 2016, στέρησαν από τον ΠΑΟΚ την ευκαιρία να γράψει ιστορία
απέναντι στον Αγιαξ. Είδαμε φοβερά παιχνίδια, φοβερά γκολ στο
Αμστερνταμ από τον Ιβιτς το 2010 και τον Κάμπος το 2016 και παιχνίδια
γκραν γκινιόλ στους επαναληπτικούς. Χορτάσαμε ποδόσφαιρο αλλά δεν
γευτήκαμε την χαρά της πρόκρισης.
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να προκριθεί στην
3η μονομαχία του με τον Αγιαξ; Με εντελώς ρεαλιστική ματιά, οι Ολλανδοί
είναι το απόλυτο φαβορί. Δεν χρειάζεται να αναλύσω τους λόγους. Ολοι
γνωρίζουν ποιος είναι Αγιαξ. Παρακολουθήσαμε πέρσι την ξέφρενη πορεία
του μέχρι την ημιτελική φάση της διοργάνωσης και γνωρίζουμε ότι έχει το
υπόβαθρο να πουλά κάθε χρόνο τρεις – τέσσερις παίκτες τους οποίους με
ευκολία αντικαθιστά χρησιμοποιώντας πιτσιρίκια από τις περίφημες
υποδομές του ενώ παράλληλα ξέρει να αγοράζει παίκτες (το έχει ήδη κάνει
και φέτος) που τα ταλέντο τους αναδεικνύεται στο Άμστερνταμ.
Περιττό
λοιπόν να μπω στον κόπο να αναλύσω τον Αγιαξ. Ακόμα και αν μέχρι τους
αγώνες με τον ΠΑΟΚ, πουλήσει κανά – δυο παίκτες ακόμα. Το ζητούμενο
είναι η αγωνιστική κατάσταση στην οποία θα παρουσιαστεί ο Δικέφαλος. Η
κατάσταση στον Δικέφαλο, δεν μοιάζει και δεν είναι ιδανική. Παίκτες και
νέα τεχνική ηγεσία προσπαθούν να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα, την ίδια
ώρα που τα βαριά χαρτιά της ομάδας (Βιειρίνια, Μαουρίσιο και
Βέρνμπλουμ), βρίσκονται στα πιτς.
Η ομάδα χρειάζεται άμεσα έναν
παίκτη στα χαφ ενώ είναι ανάγκη για ενίσχυση και στο αριστερό άκρο της
άμυνας. Τα συμπεράσματα από τα φιλικά της προετοιμασίας είναι θετικά
αλλά ο Αγιαξ είναι μια άλλη υπόθεση. Είναι μια άλλη κλάση, ένας
αντίπαλος που μόνο σεβασμό μπορεί να προκαλεί.
Προσέξτε όμως.
Σεβασμό… Μέχρι εκεί. Ποτέ και για κανένα λόγο, δεν μπορεί να προκαλεί
φόβο, αντίπαλος στον ΠΑΟΚ. Αν στο ποδόσφαιρο κέρδιζαν πάντα τα φαβορί,
δεν θα υπήρχε λόγος να γίνονται αγώνες. Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να
παλέψει –κι αυτό θα κάνει- να ανατρέψει τα προγνωστικά, αξιοποιώντας τις
λίγες πιθανότητες που έχει. Δεν κυνηγάει το… θαύμα, όπως ακούω και
διαβάζω, δεξιά και αριστερά. Δεν θα αποτελεί.. θαύμα το ενδεχόμενο να
προκριθεί ο ΠΑΟΚ σε βάρος των Ολλανδών.
Κόντρα λοιπόν στις
πιθανότητες και τη λογική, ο Δικέφαλος θα επιχειρήσει να γράψει ιστορία
στις 6 και 13 Αυγούστου. Με όσα όπλα διαθέτει. Αρκεί επαναλαμβάνω, να
έχει την τύχη με το μέρος του, εκτός από την τεράστια προσπάθεια που
οφείλουν να καταβάλλουν οι παίκτες του στα δυο παιχνίδια. Θυμίζω ότι το
2010 αποκλείστηκε από τον Αγιαξ του Σοάρες με δυο ισοπαλίες (1-1 στο
Άμστερνταμ και 3-3 στην Τούμπα) και το 2016 για ένα γκολ (1-1 στην
Ολλανδία και 1-2 στην Τούμπα). Στατιστικά που έχουν κι αυτά τη δική τους
θέση στο ποδόσφαιρο.
Αν υπάρχει ένας καλός οιωνός, είναι το
γεγονός ότι ο επαναληπτικός θα γίνει στο Αμστερνταμ. Τις μεγάλες
ευρωπαϊκές του βραδιές (στην πλειοψηφία τουλάχιστον), ο ΠΑΟΚ τις έζησε
εκτός έδρας. Ας σημειώσουμε κι αυτή την μικρή –αλλά εξόχως σημαντική-
λεπτομέρεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου