Ολοκληρώνεται το ολικό «lifting» στην πλατεία Ομονοίας, η οποία ετοιμάζεται να... συστηθεί εκ νέου στους πολίτες της Αθήνας.
Ήδη, έχει τοποθετηθεί γκαζόν, ενώ στόχος του Δήμου Αθηναίων είναι...
με την ανακατασκευή της πλατείας να σηματοδοτηθεί η αρχή της ανάταξης του κέντρου για μια καινούργια Ομόνοια καθαρή και ασφαλή, ώστε να γίνει ξανά το σημείο συνάντησης των Αθηναίων.
Λήψη της νυχτερινής πλατείας Ομονοίας, την οποία εξασφάλισε η LIFO, είναι πραγματικά θεαματική.
Στη φωτογραφία δεσπόζει ο χώρος του συντριβανιού που περιβάλλεται από ένα «κύκλο» γκαζόν ενώ στο βάθος φαίνεται η κίνηση των οχημάτων.
Όπως έχει γίνει γνωστό, θα αντικατασταθεί το σύνολο της υπάρχουσας επίστρωσης (επιφάνεια 4.500τμ) με πλάκες ψυχρού υλικού, οι οποίες θα συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας κατά τους θερινούς μήνες, συμβάλλοντας αποφασιστικά και στην περιβαλλοντική αναβάθμιση της πλατείας.
Η ανάπλαση της πλατείας περιλαμβάνει, επίσης, το διάσημο συντριβάνι, μέσα και γύρω από το οποίο συγκεντρώνονται χιλιάδες οπαδοί για να γιορτάσουν ευρωπαϊκές επιτυχίες, αλλά και ψηφοφόροι για να ακούσουν τους ηγέτες τους να μιλούν.
Το ιστορικό της πλατείας Ομονοίας
Σύμφωνα με το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας των Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, το 1834, ο χώρος προοριζόταν αρχικά για την ανέγερση των Ανακτόρων. Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε ποτέ. Το ίδιο έγινε και με το επόμενο σχέδιο του Βαυαρού αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε, το 1844. Η πρότασή του προβλέπει τη δημιουργία μιας μικρής κυκλικής πλατείας, με την ονομασία Πλατεία Όθωνος.
Ο χώρος τελικά διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής.
Το 1862 μετονομάσθηκε πλέον σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων.
Το 1895 υπήρξε χρονιά σταθμός αφού τότε ήταν που δημιουργήθηκε ο σταθμός του τρένου Αθηνών – Πειραιώς. Από τότε είναι που θεωρείται και το κέντρο της πρωτεύουσας.
Το 1930 η πλατεία έγινε κυκλική, κατασκευάστηκαν περίπτερα για τους ανθοπώλες, αποκτά εμπορικό χαρακτήρα και αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο σημείο για τους κατοίκους της επαρχίας που έρχονταν στην πρωτεύουσα.
Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου έγινε το 1954 με την κατασκευή μιας υπόγειας πλατείας με τράπεζες, καταστήματα και τις πρώτες κυλιόμενες σκάλες ενώ το 1960 μπήκε το εμβληματικό σιντριβάνι. Το 1988 το σιντριβάνι ξηλώνεται για να εγκατασταθεί ο γυάλινος «Δρομέας», έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου, μέχρι που μεταφέρθηκε στο Hilton λόγω των εργασιών του μετρό.
Η τελευταία μεταμόρφωση της πλατείας έγινε την περίοδο πριν από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Ήδη, έχει τοποθετηθεί γκαζόν, ενώ στόχος του Δήμου Αθηναίων είναι...
με την ανακατασκευή της πλατείας να σηματοδοτηθεί η αρχή της ανάταξης του κέντρου για μια καινούργια Ομόνοια καθαρή και ασφαλή, ώστε να γίνει ξανά το σημείο συνάντησης των Αθηναίων.
Λήψη της νυχτερινής πλατείας Ομονοίας, την οποία εξασφάλισε η LIFO, είναι πραγματικά θεαματική.
Στη φωτογραφία δεσπόζει ο χώρος του συντριβανιού που περιβάλλεται από ένα «κύκλο» γκαζόν ενώ στο βάθος φαίνεται η κίνηση των οχημάτων.
Όπως έχει γίνει γνωστό, θα αντικατασταθεί το σύνολο της υπάρχουσας επίστρωσης (επιφάνεια 4.500τμ) με πλάκες ψυχρού υλικού, οι οποίες θα συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας κατά τους θερινούς μήνες, συμβάλλοντας αποφασιστικά και στην περιβαλλοντική αναβάθμιση της πλατείας.
Η ανάπλαση της πλατείας περιλαμβάνει, επίσης, το διάσημο συντριβάνι, μέσα και γύρω από το οποίο συγκεντρώνονται χιλιάδες οπαδοί για να γιορτάσουν ευρωπαϊκές επιτυχίες, αλλά και ψηφοφόροι για να ακούσουν τους ηγέτες τους να μιλούν.
Το ιστορικό της πλατείας Ομονοίας
Σύμφωνα με το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας των Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, το 1834, ο χώρος προοριζόταν αρχικά για την ανέγερση των Ανακτόρων. Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε ποτέ. Το ίδιο έγινε και με το επόμενο σχέδιο του Βαυαρού αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε, το 1844. Η πρότασή του προβλέπει τη δημιουργία μιας μικρής κυκλικής πλατείας, με την ονομασία Πλατεία Όθωνος.
Ο χώρος τελικά διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής.
Το 1862 μετονομάσθηκε πλέον σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων.
Το 1895 υπήρξε χρονιά σταθμός αφού τότε ήταν που δημιουργήθηκε ο σταθμός του τρένου Αθηνών – Πειραιώς. Από τότε είναι που θεωρείται και το κέντρο της πρωτεύουσας.
Το 1930 η πλατεία έγινε κυκλική, κατασκευάστηκαν περίπτερα για τους ανθοπώλες, αποκτά εμπορικό χαρακτήρα και αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο σημείο για τους κατοίκους της επαρχίας που έρχονταν στην πρωτεύουσα.
Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου έγινε το 1954 με την κατασκευή μιας υπόγειας πλατείας με τράπεζες, καταστήματα και τις πρώτες κυλιόμενες σκάλες ενώ το 1960 μπήκε το εμβληματικό σιντριβάνι. Το 1988 το σιντριβάνι ξηλώνεται για να εγκατασταθεί ο γυάλινος «Δρομέας», έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου, μέχρι που μεταφέρθηκε στο Hilton λόγω των εργασιών του μετρό.
Η τελευταία μεταμόρφωση της πλατείας έγινε την περίοδο πριν από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου